Rozdział 10.

Słuchałam, słuchałam i nasłuchać się nie mogłam te dzieciaki naprawdę dobrze śpiewają , od razu kojarzy mi się dzieciństwo. Gdy byłam mała też należałam do chóru, teraz śpiewanie zeszło trochę na bok. Po godzinie chór przestał śpiewać a do nas podbiegła Julii.

-Podobało ci się ? - zapytała uśmiechnięta Julii

-Tak – odpowiedziałam równo z Krystianem i spojrzeliśmy na siebie uśmiechając się.

-To pytanie było kierowane do Sophii, ale ciesze się że ciebie też się podobało.

-Wiecie co ja już muszę iść, muszę jeszcze parę spraw pozałatwiać i w ogóle

-No to może kawałek cię odprowadzimy? - zapytał Krystian na co się tylko uśmiechnęłam

-Ok, będzie mi bardzo miło – odpowiedziałam biorąc Julii za rękę

-Nam bardziej c'nie Krystian – zaśmiała się Julii

Szliśmy powoli niezbyt się śpiesząc. Julii powiedziała że jej chór bierze udział w konkursie krajowym, moim zdaniem maja spore szanse na wygraną. Zaś Krystian spełnia się jako trener drużyny piłkarskiej w stanach, przyjechał tutaj tylko na święta a po nowym roku wraca do stanów. Przykro mi było że wyjeżdża, nauczył mnie wszystkiego, a przede wszystkim wstawił się za mną i przyjął do drużyny. Doszliśmy do ulicy w której musieliśmy się rozstać.

-No Julii, będę trzymać kciuki, jeśli tylko będę mogła to przyjadę na ten konkurs – przytuliłam ją i ucałowałam w policzek, podeszłam do Krystiana i go uściskałam- A ty z pewnością nie byłeś u chłopaków więc w poniedziałek na hali się widzimy

-Dobra, wpadnę, no choć Julii mama czeka na nas z obiadem. Pa Sophii- pomachali mi na pożegnanie, ja zrobiłam to samo. Poszłam w kierunku domu, na schodach zobaczyłam siedzącego Niall'a. Siedział oparty o drzwi i chyba nawet mnie nie zauważył jak szlam w jego kierunku. Po 2 minutach doszłam do domu, stanęłam naprzeciwko niego i wyciągnęłam klucz z kieszeni.

-Hej, długo czekasz ? - podeszłam do niego dając mu całusa i otworzyłam drzwi

-Cześć, nie jakieś 5 minut temu przyszedłem ale ciebie jeszcze nie było- podniósł się ze schodów i wszedł razem ze mną do domu.

-Może chodźmy do góry, bo tu nie ma za bardzo co robić

-Ty mi wystarczysz – powiedział po czym nieziemsko się uśmiechnął

-Dobra, dobra chodź- weszliśmy do mojego pokoju, który był dość duży, miał ogromne 2 osobowe łoże, ściany w kolorze czerni i ciemnej czerwieni, na których znajdowało się pełno zdjęć, oraz 5 gitar, które bardzo kocham. No i oczywiście inne rzeczy, laptop, książki, obrazy, moja kochanka lustrzanka. Przeszłam do dosyć dużego okna i usiadłam na parapecie. Widok miałam cudowny, skierowany na molo w Brighton, na samym końcu znajdowało się wesołe miasteczko.

-Wow, fajny pokój. Nie wiedziałem że grasz na gitarze, nic o tym nie wspomniałaś, ani o tym ze robisz zdjęcia.- no fakt nie mówiłam mu o tym, podszedł do mnie i usiadł naprzeciwko mnie.

-Dzięki, musiało mi wypaść hehe. Wreszcie zaczęło prószyć śniegiem

-No, masz tutaj piękny widok- dał mi całusa – co zamierzasz robić teraz? Chodzi mi o święta.

-A więc, szkołę mam zakończoną zdałam już 2 semestr teraz czekam już tylko na maturę. A co do świąt to zostaje w Brighton.

-Ale że jak ? Sama ?

-Nie z jednorożcem. - nie ma to jak sarkazm- Jordan jedzie do rodziców do Londynu, a ja nie chce jechać więc zostaje tutaj, Ann z mężem jadą do Polski. Do świąt jeszcze daleko, to co może jakiś film ?

Dałam Nialler'owi pudło z filmami, a sama poszłam do kuchni. Zrobiłam 2 michy popcornu i wzięłam jeszcze cole. Wpełzłam dość szybko po schodach, położyłam wszystko na łóżku i usiadłam obok Niall'a. Film był dość śmieszny, a z nim to już w ogóle, nie mogliśmy się przestać śmiać. Jak już film się skończył, długo gadaliśmy, postanowiłam że zostanie na noc, bo nie ma sensu żeby wracał tak późno do domu. Wtuliłam się w niego i szybko zasnęłam.

*TYDZIEŃ PÓŹNIEJ*

Jeszcze tydzień i święta, nie przepadam za nimi ale jakoś je przeżyje. Umówiłam się na mieście z blondasem coś chce mi powiedzieć, no właśnie ciekawe co?. Wracając do faktu że jesteśmy razem, nie ukrywamy się z tym. Jego fanki reagowały różnie, ale szczerze jebie mnie to co o mnie myślą.

Doszłam do kawiarenki w której często się spotykaliśmy. Gdy do niej weszłam zobaczyłam że już na mnie czekam.

-Cześć kochanie- podniósł się z krzesła i mnie ucałowałam

-Cześć

-A więc, nie będę owijać w bawełnę bo nie ma sensu. Jutro wylatujemy razem do Irlandii na święta

-Co ? Niall oszalałeś ?

* * *

Kolejny rozdział. Chciałam was bardzo przeprosić, rozdział powinien ukazać się już dawno, ale zawsze coś mi wypadało. Bardzo dziękuję za miłe komentarze i tyle wejść na stronę. Naprawdę znaczy to dla mnie dużo. Dziś poświęciłam bite 3 godziny żeby przeczytać wasze opowiadania bo miałam zaległości. Czasami zapomnę skomentować, ale wasze opowiadania są świetne, u niektórych brak słów :D. Jeśli będzie wena jutro 11 :))